W związku z opublikowanym właśnie Biuletynem, zawierającym oficjalny zapis przebiegu ostatniego posiedzenia Rady Ochrony Pracy z dnia 7 października 2015 r. – uznaliśmy za ważne przedstawienie czytelnikom naszej strony internetowej stanowiska ROP w sprawie dyskryminacji i kompetencji w tym obszarze organów kontrolnych (więc ani chybi również Państwowej Inspekcji Pracy)

—

Stanowisko to, będące oczywistym drogowskazem dla działań Państwowej Inspekcji Pracy  w najbliższym czasie – w sposób bezpośredni nawiązuje m.in. do omawianych na naszej stronie internetowej poglądów Rzecznika Praw Obywatelskich w sprawie wzmocnienia ochrony dla osób wykonujących pracę na podstawie niepracowniczych form zatrudnienia, a także nałożenia na organy kontrolne nowych obowiązków w zakresie kontroli stosowania regulacji antydyskryminacyjnych wobec tej grupy obywateli.   Jak się wydaje – sprawa jest więc już przesądzona. Otwarta pozostaje jedynie kwestia: w jakim zakresie, i od kiedy inspekcja pracy przejmie nowe, ważne społecznie obowiązki……

—

[…]„Rada Ochrony Pracy na posiedzeniu 3 sierpnia br. rozpatrzyła informację dotyczącą problematyki dyskryminacji pracowników. Materiały zostały przygotowane przez Państwową Inspekcję Pracy, Centralny Instytut Ochrony Pracy – Państwowy Instytut Badawczy, Prokuraturę Generalną oraz Rzecznika Praw Obywatelskich. Wynika z nich, że sytuacja praktycznie nie zmieniła się od lipca ub. r., kiedy Rada Ochrony Pracy zajmowała się tą problematyką.

Prezentowane w przedłożonych opracowaniach statystyki dotyczące dyskryminacji stanowią jedynie niewielki procent ujawnianych nieprawidłowości. Dyskryminacja jest powszechnym zjawiskiem występującym w części branż. Należy podkreślić, że w sprawach dotyczących dyskryminacji występuje zjawisko zgłaszania mniejszej liczby spraw w porównaniu do ich rzeczywistej liczby”[…]

Rada Ochrony Pracy zgłosiła następujące wnioski:

1. Należy podjąć długofalowe badania uwzględniające różnorodność zjawiska dyskryminacji oraz doświadczenia poszczególnych grup pracowniczych nią dotkniętych, co umożliwi przygotowanie odpowiednich narzędzi ograniczania dyskryminacji.
2. Należy podejmować działania uświadamiające rangę tego problemu wśród pracodawców, pracowników, a także promować kodeksy etyczne, dobre praktyki oraz polityki antydyskryminacyjne w zakładach pracy.
3. Należy prowadzić kampanie społeczne informujące o obowiązujących regulacjach prawnych dotyczących zwalczania dyskryminacji, a także o różnych narzędziach usprawniających monitorowanie przestrzegania zasady równego traktowania w zakładzie pracy.
4. Sędziowie i prokuratorzy powinni być objęci szkoleniami w zakresie problematyki dyskryminacji.
5. Konieczne są badania aktowe dotyczące niskiego współczynnika kierowanych do sądów spraw dotyczących naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu, a także określenia przyczyn niekorzystnych dla skarżących rozstrzygnięć.

Rada Ochrony Pracy opowiedziała się również za rozważeniem następujących zmian legislacyjnych:

1. Zwiększenie poziomu ochrony osób zatrudnionych na podstawie umów cywilno-prawnych, w tym ochrony prawnej przed nierównym traktowaniem i dyskryminacją.
2. Wprowadzenie do prawa pracy obowiązku transparentności systemów wynagrodzeń (popierając w tym zakresie wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich).
3. Poszerzenie kompetencji organów właściwych w sprawach przeciwdziałania naruszeniom zasady równego traktowania, wskazanych w art. 18 ustawy z dnia 3 grudnia 2010 r. o wdrożeniu niektórych przepisów Unii Europejskiej w zakresie równego traktowania w sposób umożliwiający podejmowanie przez te organy bezpośrednich działań w sprawach o dyskryminację między podmiotami prywatnymi.

[…] Rada Ochrony Pracy uważa, iż realizacja tych postulatów z pewnością ułatwi skarżącym dochodzenie swoich praw. Ale warunkiem uzyskania postępu w tym zakresie jest zmiana modelu relacji w społeczeństwie. Stąd ważna jest zmiana obyczajów, tworzenie pozytywnych wzorców oraz walka ze stereotypami”[…].

—

 Zauważyć należy istotne novum w funkcjonowaniu ROP: w „Biuletynie” wskazano konkretnie adresatów wniosków/postulatów. Stanowisko ma być wysłane (do realizacji) następującym podmiotom: Dyrektorowi CIOP-PIB –wniosek 1, Głównemu Inspektorowi Pracy–wniosek 2,3,4, partnerom społecznym –wniosek 2,Ministrowi Sprawiedliwości –wniosek 4, Prokuratorowi Generalnemu –wniosek 4, Ministrowi Pracy i Polityki Społecznej – wniosek 1 i 2 (dot. zmian legislacyjnych), Prezesowi Rady Ministrów –wniosek 5.

Stanowisko ma być także przekazane do wiadomości: Marszałkowi Sejmu, Sejmowej Komisji Polityki Społecznej i Rodziny, Senackiej Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej, Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych.

do pobrania – Biuletyn z 64 posiedzenia ROP X kadencji