Wypełniając jeden z celów statutowych oraz zobowiązanie nałożone przez Walne Zebranie Członków Stowarzyszenia Inspektorów Pracy Rzeczypospolitej Polskiej, które odbyło się w Krakowie w  dniu 30 stycznia 2023 r., Prezes Zarządu Głównego SIPRP skierował do Głównej Inspektor Pracy apel o podjęcie interwencji w celu przywrócenia właściwych, wynikających z obowiązującego prawa, relacji między organami PIP w Okręgowym Inspektoracie Pracy w  Krakowie.

Wskazano na bulwersującą środowisko sprawę zobowiązywania przez kierownictwo OIP w Krakowie inspektorów pracy do wykonywania pomocniczych czynności administracyjnych w czasie, który powinien być przeznaczony na „skuteczne egzekwowanie przepisów prawa pracy, w tym bezpieczeństwa i higieny pracy, poprzez efektywne i ukierunkowane kontrole” – co, pominąwszy nawet fakt rażącej niezgodności takich poleceń ze szczytną misją naszego urzędu, wykracza poza postanowienia art. 3 ust. 1 Konwencji Nr  81 MOP dotyczącej inspekcji pracy w przemyśle i handlu, i w sposób oczywisty negatywnie wpływa na realizację podstawowych (ustawowych) zadań przez inspektorów pracy.

Skonstatowano, iż wyrażone na piśmie stanowisko kierownictwa OIP Kraków w tej sprawie jest nie tylko że wymijające i pokrętne – ale w istocie jest wyrazem lekceważenia  inspektorów pracy i obrażające inteligencję nawet przeciętnego użytkownika prawa.

W apelu tym postawiono dość oczywiste pytania: Czy działania te naruszyły wartość objętą szczególną ochroną przez Konwencję Nr  81 MOP, czyli autorytet  inspektorów pracy? Czy zlecanie prostych czynności biurowych najwyżej wynagradzanym specjalistom PIP jest racjonalnym wydatkowaniem środków publicznych o których zwiększenie od wielu lat wspólnie zabiegamy? Co działo się z  nadzorem nad przestrzeganiem przepisów prawa pracy i przepisów obejmujących legalność zatrudnienia w okręgu krakowskim w okresie ponad trzech miesięcy? Ile „efektywnych i ukierunkowanych kontroli”, bazujących na dokonanej wcześniej analizie ryzyka w tym okresie przeprowadzono? Co o takiej polityce urzędu pomyśleć mogli by przedstawiciele organów sprawujących nadzór nad PIP, dowiedziawszy się o trwonieniu potencjału inspektorów pracy i takim zarządzaniu kompetencjami inspektorów pracy, szczególnie w kontekście słusznie artykułowanych przez kierownictwo PIP niedoborów w tej grupie zawodowej i trudności w pozyskiwaniu do PIP wysokiej klasy specjalistów? Jaka jest w istocie przyczyna wieloletnich zaniedbań w archiwizacji dokumentów w OIP Kraków i konieczności podejmowania w tym zakresie post factum wielu doraźnych, także opisanych, wysoce kontrowersyjnych działań?

Prezes Zarządu Głównego SIPRP podkreślił, iż jest ciągle przekonany o wyjątkowości profesji, którą przyszło nam wykonywać, oraz że inspektorzy pracy, a także (i może przede wszystkim) osoby  pełniące funkcje kierownicze w PIP  należą do grupy osób, od których wymagać należy więcej niż od innych.  

Z niepokojem wskazano przy tym szczególnie na grupę koleżanek i  kolegów inspektorów, którzy stoją u progu swojej kariery zawodowej w PIP. Wskazano, że przez takie jak opisane działania, utrwalane są instytucjonalne patologie, łamane są charaktery osób, które zmuszone są do działania wbrew swoim przekonaniom, i  wpajanej im wizji i misji urzędu oraz etosowi zawodu inspektora pracy. Sytuacje takie doprowadzić mogą do ogromnych szkód wizerunkowych naszego urzędu, a przede wszystkim nieodwracalnych szkód w psychice inspektorów, którzy podejmując dopiero pracę, stają wobec ogromnego dysonansu między przekazywaną im wiedzą na temat statusu inspektora pracy, a koniecznością podporządkowania się stojącym w  sprzeczności z wyniesioną z OSPIP wiedzą, i  kształtowanymi tam pożądanymi postawami. Na samym początku swojej kariery zawodowej kształtowane są w nich postawy koniunkturalne, a w perspektywie cyniczne, uwarunkowane wyłącznie koniecznością okazania całkowitego podporządkowania się patriarchalnemu, a tak naprawdę klientelistycznemu systemowi funkcjonowania krakowskiego okręgu. Czy początkujący inspektor pracy, po kilku latach wywierania na kilku szczeblach zarządzania OIP takiego wpływu – będzie zdolny do bezkompromisowego pełnienia swojej służby publicznej, czy wydania niezależnej, często wszak kontrowersyjnej decyzji w podmiocie który przyjdzie mu kontrolować?

Wyrażono przy tym nadzieję, że sytuacja ta nie jest przejawem prowadzonego w OIP Kraków jakiegoś pilotażowego eksperymentu socjologicznego, mającego odpowiedzieć na pytanie, czy inspekcja pracy może funkcjonować bez niezależnych, samodzielnych inspektorów pracy – organów PIP, a w oparciu o rozbudowywany coraz bardziej system kierownictwa i nadzoru administracyjnego nad pozbawionymi jakiejkolwiek podmiotowości kontrolerami.

Czy wywodzący się jeszcze z międzywojnia model inspekcji pracy opierający się na autorytecie i niezależności inspektorów pracy przechodzi już (przynajmniej w OIP Kraków) do przeszłości?

Zarząd Główny SIPRP

Interpelacja nr 36896 do Ministra Rodziny i Polityki Społecznej w sprawie potrąceń z wynagrodzenia zleceniobiorcy

Zgłaszający: Filip Kaczyński

Data wpływu: 29-10-2022

Szanowna Pani Minister!

Niejednokrotnie w prasie branżowej poruszana jest tematyka potrąceń z wynagrodzenia osób wykonujących pracę najemną na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych w celu zapewnienia utrzymania lub kiedy uzyskane z nich wynagrodzenie stanowi jedyne źródło dochodu. Spotkać można się ze stanowiskiem, że dokonanie przez zleceniodawcę (na jego rzecz) potrącenia z tytułu nieobecności zleceniobiorcy w pracy, czy też użytkowania przydzielonej mu odzieży lub obuwia roboczego albo z racji „wypożyczenia” sprzętu niezbędnego do wykonania zlecenia – jest dopuszczalne. Nie brakuje jednak twierdzeń przeciwnych, a przynajmniej wskazujących, że obowiązują w tym względzie ograniczenia. Panuje przekonanie, że potrącenia te są dopuszczalne w części przekraczającej minimalną stawkę godzinową – za pisemną zgodą zleceniobiorcy. Wolą ustawodawcy wynagrodzenie zleceniobiorcy nie może być niższe niż wynosi aktualna minimalna stawka godzinowa, a do tego sprowadzałoby się w praktyce pomniejszenie wypłaty o potrącenia takie, jak wyżej wskazano. W świetle obowiązujących obecnie przepisów zleceniobiorca nie może otrzymać mniej niż 19,70 zł brutto za godzinę pracy. Wątpliwości pojawiają się wówczas, gdy umowa nie zawiera regulacji w zakresie potrąceń, czy kar umownych – na rzecz zleceniodawcy, a wynagrodzenie zleceniobiorcy oscyluje w stawce równej minimalnej stawce godzinowej. Wydaje się, że z uwagi na przepis art. 833 § 2¹ Kodeksu postępowania cywilnego uprawnienia zleceniodawcy w zakresie samodzielnego dokonywania potrąceń z wynagrodzenia zleceniobiorców nie mogą być dalej idące niż funkcjonujących w oparciu o przepisy rangi ustawowej organów egzekucyjnych.

W związku z powyższym uprzejmie proszę o odpowiedź na następujące pytania:

1. Jaka jest kwota wolna od potrąceń w przypadku dokonywania ich z wynagrodzenia zleceniobiorcy na rzecz zleceniodawcy?
2. Czy i ewentualnie pod jakimi warunkami dopuszczalne jest stosowanie przez zleceniodawcę potrąceń (z tytułu np. kar umownych, użytkowania odzieży, obuwia roboczego, czy też nieobecności w pracy) z wynagrodzenia zleceniobiorcy, w tym przy braku odpowiednich regulacji w tym zakresie w treści umowy zlecenia?
3. Czy dopuszczalne jest stosowanie przez zleceniodawcę, na jego rzecz ww. potrąceń z wynagrodzenia zleceniobiorcy równego minimalnej stawce godzinowej?

Z wyrazami szacunku

Filip Kaczyński
Poseł na Sejm RP

– – –

Odpowiedź na interpelację nr 36896 w sprawie potrąceń z wynagrodzenia zleceniobiorcy

Odpowiadający: Minister Rodziny i Polityki Społecznej Marlena Maląg

Warszawa, 01-12-2022

Szanowna Pani Marszałek,

w odpowiedzi na interpelację nr 36896 Posła Filipa Kaczyńskiego, w sprawie potrąceń z wynagrodzenia zleceniobiorcy, uprzejmie przedstawiam poniższe informacje.

Problematykę dotyczącą minimalnej stawki godzinowej reguluje ustawa z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2020 r. poz. 2207). Zgodnie z ustawą obowiązkiem stosowania minimalnej stawki godzinowej zostały objęte określone umowy zlecenia (art. 734 Kodeksu cywilnego) oraz umowy o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy o zleceniu (art. 750 Kodeksu cywilnego).

W myśl art. 8a ustawy, w przypadku umów, o których mowa w art. 734 i art. 750 Kodeksu cywilnego wykonywanych przez przyjmującego zlecenie lub świadczącego usługi, wysokość wynagrodzenia powinna być ustalona w umowie w taki sposób, aby wysokość wynagrodzenia za każdą godzinę wykonania zlecenia lub świadczenia usług nie była niższa niż wysokość minimalnej stawki godzinowej. W przypadku gdy wysokość wynagrodzenia ustalonego w umowie nie zapewnia przyjmującemu zlecenie lub świadczącemu usługi otrzymania za każdą godzinę wykonania zlecenia lub świadczenia usług wynagrodzenia w wysokości co najmniej minimalnej stawki godzinowej, przyjmującemu zlecenie lub świadczącemu usługi przysługuje wynagrodzenie w wysokości obliczonej z uwzględnieniem minimalnej stawki godzinowej. Wypłaty wynagrodzenia w wysokości wynikającej z wysokości minimalnej stawki godzinowej dokonuje się w formie pieniężnej.

Zgodnie z intencją ustawodawcy, celem wprowadzonej regulacji dotyczącej minimalnej stawki godzinowej było zapobieganie ustalaniu wynagrodzenia należnego zleceniobiorcy (świadczącemu usługi) w wysokości niższej niż wynikająca z minimalnej stawki godzinowej oraz sankcjonowanie przypadków niewypłacania wynagrodzenia w tej wysokości. Dla zapewnienia skuteczności wprowadzanych przepisów, w art. 8e ustawy przewidziane zostały sankcje za ich naruszenie. Przedsiębiorca albo osoba działająca w imieniu przedsiębiorcy albo osoba działająca w imieniu innej jednostki organizacyjnej, którzy wypłacają zleceniobiorcy wynagrodzenie za każdą godzinę wykonania zlecenia lub świadczenia usług w wysokości niższej niż obowiązująca wysokość minimalnej stawki godzinowej podlegają karze grzywny od 1 000 zł do 30 000 zł. Postępowanie w tym zakresie będzie toczyć się na podstawie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. Aby zapewnić skuteczną kontrolę wypłacania wynagrodzeń z uwzględnieniem minimalnej stawki godzinowej Państwowa Inspekcji Pracy, jako organ powołany do sprawowania nadzoru i kontroli przestrzegania prawa pracy, poprzez odpowiednie zmiany w ustawie z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz. U. z 2022 r. poz. 1614) została upoważniona do sprawowania nadzoru nad prawidłowością stosowania przepisów dotyczących zapewnienia minimalnej stawki godzinowej.

Przepisy ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę nie wyłączają jednak możliwości dokonania potrącenia wierzytelności przysługujących zleceniodawcy lub usługodawcy z wierzytelności przysługującej zleceniobiorcy lub usługobiorcy z tytułu wynagrodzenia. Określona na podstawie przepisów przedmiotowej ustawy wysokość minimalnej stawki godzinowej stanowi kwotę przysługującą zleceniobiorcy za każdą godzinę wykonanego zlecenia lub świadczonych usług, podlegającą opodatkowaniu i składkowaniu, według zasad określonych w powszechnie obowiązujących przepisach, a także ewentualnym potrąceniom.

Ponadto, należy mieć na uwadze, że w myśl art. 833 § 2¹ Kodeksu postępowania cywilnego do egzekucji ze świadczeń powtarzających się, których celem jest zapewnienie utrzymania albo stanowiących jedyne źródło dochodu dłużnika będącego osobą fizyczną należy odpowiednio stosować przepisy art. 87 i art. 87¹ Kodeksu pracy określające zasady dokonywania potrąceń z wynagrodzenia za pracę.

Odpowiadając zatem na postawione pytania informuję, iż kwota wolna od potrąceń w przypadku umów zlecenia, czy umów o świadczenie usług, zależy od charakteru łączącej strony umowy oraz od jej treści.

Aby wynagrodzenie ze wskazanych umów podlegało ochronie w ramach prowadzonego postępowania egzekucyjnego, podobnie jak wynagrodzenie za pracę konieczne jest spełnienie łącznie dwóch warunków:

1. muszą to być świadczenia powtarzalne, czyli mające charakter periodyczny,
2. celem świadczeń musi być zapewnienie utrzymania albo muszą one stanowić jedyne źródło dochodu.

Jeżeli powyższe przesłanki zostaną spełnione, wówczas możliwe jest ustalenie kwoty wolnej od potrąceń.

Jeżeli zaś chodzi o umowy, które nie spełniają powyższych przesłanek, to w ich przypadku przepisy nie przewidują szczególnych uregulowań. Możliwa jest zatem sytuacja, w której potrącenia (zwłaszcza te wynikające z zajętej wierzytelności) będą dokonywane w pełnym zakresie.

Powyższe ograniczenia dotyczą kwestii egzekucji komorniczej i możliwych potrąceń z wynagrodzenia zleceniobiorcy, w tym także tych należnych zleceniodawcy na mocy tytułów wykonawczych. I tu możliwa jest sytuacja w której potrącenia np. z tytułu kar umownych należnych zleceniodawcy będą przedmiotem prowadzonego postępowania egzekucyjnego.

Inaczej przedstawia się zaś kwestia tzw. bezpośrednich potrąceń z wynagrodzenia zleceniobiorcy przez, czy też na rzecz zleceniodawcy. Obowiązujące przepisy nie regulują przy tym wprost tych kwestii. Powinna je regulować zawarta pomiędzy stronami umowa zlecenia, czy umowa o świadczenie usług. Należy przy tym mieć na względzie, że zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego (art. 353¹). Ponadto, w myśl art. 58 Kodeksu cywilnego czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, iż na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy; nieważna jest także czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.

Postępowanie zleceniodawcy nie powinno zatem prowadzić do obejścia przepisów dotyczących prawa do minimalnej stawki godzinowej z tytułu wykonanego zlecenia lub świadczonych usług. Działania mające na celu nieuprawnione pozbawienie wynagrodzenia gwarantowanego ustawą, powinny zostać ocenione negatywnie. Niemniej jednak ocena ta powinna być dokonywana np. przez Państwową Inspekcję Pracy w oparciu o okoliczności dotyczące konkretnego stanu faktycznego.

Mam nadzieję, że przedstawione informacje oraz wyjaśnienia zostaną uznane za satysfakcjonujące i wyczerpujące.

Z wyrazami szacunku

Marlena Maląg
Minister Rodziny i Polityki Społecznej

do pobrania:

https://www.sejm.gov.pl/Sejm9.nsf/interpelacja.xsp?typ=INT&nr=36896

Informujemy iż na Walnym Zebraniu Członków Stowarzyszenia Inspektorów Pracy Rzeczypospolitej Polskiej, które odbyło się w Krakowie w dniu 30 stycznia 2023 r., dokonano m.in. zmiany statutu Stowarzyszenia – przede wszystkim dla ułatwienia uzyskiwania członkostwa w naszym Stowarzyszeniu oraz dla racjonalizacji funkcjonowania SIPRP. Wprowadzone zmiany dotyczą: §7 ust. 2,  §11, §12, §17,  §19, §23 i §27  statutu SIPRP.

Prezes Zarządu Głównego SIPRP, kol. Leszek Rymarowicz – przedstawił informacje bieżące dotyczące funkcjonowania Stowarzyszenia, omawiając też niepokojące zjawiska występujące aktualnie w Inspekcji.

Ustalono iż zostanie skierowany wspólny apel SIPRP oraz NSZZ SOLIDARNOŚC-80 do Głównej Inspektor Pracy w zakresie stosowania elementów symboliki państwowej w działalności kontrolno-nadzorczej inspektorów pracy w najważniejszych dokumentach urzędowych inspektorów pracy. Jest to kontynuacja inicjatywy z którą wystąpiliśmy na samym początku działania SIPRP, i która pomimo apeli kierowanych do kolejnych Głównych Inspektorów Pracy, pomimo roku jubileuszowego 100-lecia PIP , do dzisiaj nie doczekała się realizacji. Wpisuje się to – niestety – w postępujący proces uprzedmiotowiania inspektorów pracy w strukturach urzędu i ich nie tylko płacowej prekaryzacji.

Skarbnik SIPRP omówił kwestie finansowe związane z funkcjonowaniem rachunku bankowego, księgowości oraz strony internetowej w szczególności przedstawił kwestie terminowego opłacania składek członkowskich.

Wobec docierających do SIPRP sygnałów o wydawaniu przez kierownictwo GIP, nie mających żadnego obiektywnego uzasadnienia decyzji odmawiających inspektorom pracy zgody na wykonywanie dodatkowych zajęć zarobkowych (w granicach dopuszczonych przez ustawę o PIP) – Walne Zebranie Członków SIPRP zobowiązało stosowną uchwałą Prezesa do skierowania do Sejmu RP petycji o zmianę obecnego art. 48 ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy.

W toku dyskusji omówiono także  bulwersujący temat zobowiązywania inspektorów pracy w OIP Kraków do wykonywania czynności administracyjnych nie należących do ustawowych zadań  tego organu PIP, co wykracza poza postanowienia art. 3 ust. 1 Konwencji Nr 81 MOP dotyczącej inspekcji pracy w przemyśle i handlu i odbija się na realizacji podstawowych zadań inspektorów pracy. Prezes Zarządu został zobligowany do wystosowania w tym zakresie adekwatnego apelu do Głównej Inspektor Pracy.

Zarząd Główny SIPRP

Z Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej przesłano do  Stowarzyszenia Inspektorów Pracy Rzeczypospolitej Polskiej projekt (z daty 27 stycznia 2023 r.) rozporządzenia Ministra Rodziny i Polityki Społecznej zmieniającego rozporządzenie w sprawie dokumentacji pracowniczej, z uprzejmą prośbą o zgłaszanie ewentualnych uwag.

Jak wskazuje wnioskodawca konieczne jest dostosowanie brzmienia Rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 10 grudnia 2018 r. w sprawie dokumentacji pracowniczej (Dz. U. poz. 2369) mające na celu uwzględnienie zmian wprowadzonych uchwaloną przez Sejm RP w dniu 1 grudnia 2022 r. ustawą o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (druki sejmowe nr: nr druku 2335, 2618, 2890 i 2902), zwaną dalej „nowelizacją Kodeksu pracy”.

Przepisy ww. ustawy mają na celu umożliwienie pracodawcom wprowadzenia prewencyjnej kontroli trzeźwości pracowników lub kontroli pracowników na obecność w ich organizmach środków działających podobnie do alkoholu, gdy jest to niezbędne dla zapewnienia ochrony życia i zdrowia pracowników lub innych osób lub ochrony mienia. Ponadto przedmiotowa nowelizacja Kodeksu pracy przewiduje wprowadzenie pracy zdalnej na stałe do polskiego porządku prawnego, która zastąpi telepracę.

Nowelizacja Kodeksu pracy nakłada na pracodawcę obowiązek przekazania nowozatrudnionemu pracownikowi, objętemu kontrolą trzeźwości lub kontrolą na obecność środków działających podobnie do alkoholu, przed dopuszczeniem go do pracy, informacji o wprowadzeniu ww. kontroli, grupach lub grupie pracowników objętych kontrolą i sposobie jej przeprowadzania, w tym rodzaju urządzenia wykorzystywanego do kontroli, czasie i częstotliwości jej przeprowadzania. Informacje te pracodawca będzie przekazywał pracownikowi w postaci papierowej lub elektronicznej.

W związku z powyższym, celem zapewnienia możliwości weryfikacji spełnienia ww. obowiązku, konieczne jest uzupełnienie katalogu dokumentów przechowywanych w części B akt osobowych pracownika o potwierdzenie poinformowania pracownika o wprowadzeniu kontroli trzeźwości pracowników lub kontroli na obecność w ich organizmach środków działających podobnie do alkoholu, grupie lub grupach pracowników objętych taką kontrolą i sposobie jej przeprowadzania.

W aktach osobowych pracowników będą również przechowywane dokumenty dotyczące kontroli trzeźwości pracowników lub kontroli pracowników na obecność w ich organizmach środków działających podobnie do alkoholu przeprowadzonej przez pracodawcę oraz dokumenty związane z badaniem pracownika na obecność w jego organizmie alkoholu lub środków działających podobnie do alkoholu przeprowadzonym przez uprawniony organ powołany do ochrony porządku publicznego.

Pracodawca będzie przetwarzał informacje o dacie, godzinie i minucie badania przeprowadzonego w ramach kontroli trzeźwości pracowników lub kontroli na obecność w ich organizmach środków działających podobnie do alkoholu oraz wyniku tego badania wskazującym na stan po użyciu alkoholu albo stan nietrzeźwości lub obecność środka działającego podobnie do alkoholu w organizmie pracownika. Informacje te pracodawca będzie przechowywał w dodawanej części E akt osobowych pracownika.

Informacje te pracodawca będzie przechowywał w aktach osobowych pracownika przez okres nieprzekraczający roku od dnia ich zebrania. W przypadku, gdy zastosowana będzie kara upomnienia, kara nagany lub kara pieniężna pracodawca przechowuje informacje o dacie, godzinie, minucie badania na obecność środków działających podobnie do alkoholu lub kontroli trzeźwości oraz wyniki wskazujące na stan po użyciu alkoholu, stan nietrzeźwości lub stan po użyciu środków podobnych do alkoholu do czasu uznania kary za niebyłą.

Przechowywanie informacji o braku alkoholu w organizmie pracownika nie jest celowe, bowiem nie pociąga to za sobą żadnych negatywnych konsekwencji dla pracownika, nie dokumentuje żadnego naruszenia obowiązków przez pracownika.

Na żądanie pracodawcy lub pracownika niedopuszczonego do pracy badanie stanu trzeźwości pracownika przeprowadzi uprawniony organ powołany do ochrony porządku publicznego przy użyciu metod niewymagających badania laboratoryjnego lub zleci badania krwi zgodnie z art. 22^1d § 5 Kodeksu pracy. Wówczas organ przeprowadzający badanie będzie przekazywał pracodawcy i badanemu pracownikowi informację w formie pisemnej obejmującą imię i nazwisko osoby badanej oraz jej numer PESEL, a w przypadku jego braku – serię i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość, datę, godzinę oraz minutę przeprowadzonego badania, a także jego wynik. Informacja ta również będzie przechowywana w aktach osobowych pracownika, w dodawanej części E.

Analogiczne zasady będą obowiązywały w przypadku żądania pracownika lub pracodawcy przeprowadzenia przez uprawniony organ powołany do ochrony porządku publicznego badania tego pracownika na obecność w jego organizmie środków działających podobnie do alkoholu. Organ, oprócz badania krwi, będzie mógł zlecić badanie moczu. Ponadto w aktach osobowych przechowywane również będą dokumenty związane
z wykonywaniem pracy zdalnej, które zastąpią dokumenty związane z telepracą.

Przed dopuszczeniem do wykonywania pracy zdalnej pracownik będzie potwierdzał w oświadczeniu składanym w postaci papierowej lub elektronicznej zapoznanie się z przygotowaną przez pracodawcę oceną ryzyka zawodowego oraz informację zawierającą zasady bezpiecznego i higienicznego wykonywania pracy zdalnej. Potwierdzenie to będzie przechowywane w części B akt osobowych pracownika.

Wszystkich zainteresowanych zapraszamy  do lektury zamieszczonego na końcu niniejszego artykułu projektu oraz uzasadnienia. Zachęcamy też do przekazywania do 13 lutego 2023 r. swoich opinii lub uwag odnoszących się do załączonego projektu, najlepiej drogą mailową na adres zarzad@siprp.pl, albo używając formularza kontaktowego zamieszczonego na naszej stronie internetowej.

do pobrania:

Projekt rozporządzenia

uzasadnienie

OSR

Aby pomóc potrzebującym Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy właśnie gra po raz 31.

31. Finał WOŚP zagra 29 stycznia 2023 roku pod hasłem:

Chcemy wygrać z sepsą!

Gramy dla wszystkich – małych i dużych!

W ramach 31. Finału WOŚP planuje kupić: 

• urządzenia do identyfikacji mikroorganizmów metodą spektrometrii masowej typu Maldi TOF
• analizatory do diagnostyki molekularnej typu multiplex PCR do identyfikacji mikroorganizmów wraz z oznaczeniem lekooporności
• analizatory do wykrywania produktów amplifikacji bakterii, grzybów oraz określania mechanizmów oporności z zastosowaniem technologii rezonansu magnetycznego
• zautomatyzowane systemy posiewów próbek mikrobiologicznych
• systemy do automatycznego oznaczania lekowrażliwości metodą mikrorozcieńczeń
• komory laminarne do laboratoriów mikrobiologicznych.

To jeden z niewielu dni w roku, kiedy można zobaczyć, że można być razem. Włączmy się do tej szczytnej akcji !!!

Zarząd Główny SIPRP

Informujemy, iż Zarząd Główny Stowarzyszenia Inspektorów Pracy Rzeczypospolitej Polskiej w zgodzie z postanowieniami § 26, w związku z § 19 Statutu SIPRP, zwołuje na dzień 30.01.2023 r. (godz. 15.05), w Krakowie ul. Św. Tomasza 7, Walne Zebranie Członków Stowarzyszenia Inspektorów Pracy Rzeczypospolitej Polskiej.

Program zebrania przewiduje m.in. zmianę Statutu SIPRP, wystąpienie Prezesa oraz Skarbnika SIPRP, ewentualne uzupełnienie władz Stowarzyszenia, podjęcie uchwał w sprawach dotyczących bieżącej działalności Stowarzyszenia, a także wolne wnioski oraz dyskusję.

Wszystkich członków SIPRP serdecznie zapraszamy do udziału i twórczej dyskusji oraz prosimy o wcześniejsze potwierdzenie udziału w Zebraniu kontaktując się z Zarządem.

 Zarząd Główny SIPRP

aktualizacja  – 13.01.2023 r.

Czytelników strony internetowej SIPRP informujemy, że  w dniu 12 stycznia 2023 r., Senat Rzeczypospolitej Polskiej podjął uchwałę uszczuplającą (w poprawce nr 18) budżet Kancelarii Prezesa Rady Ministrów na rzecz m.in. zwiększenia o 26.225 tys. zł wydatków bieżących Państwowej Inspekcji Pracy – z przeznaczeniem ich na realizację zadań Państwowej Inspekcji Pracy oraz na wynagrodzenia dla inspektorów pracy i innych pracowników.

Stowarzyszenie Inspektorów Pracy Rzeczypospolitej Polskiej oraz MOZ Nr 15 NSZZ SOLIDARNOŚC-80 w PIP w dniu 27 grudnia 2022 r. skierowało do senackich komisji wspólny apel o wniesienie poprawki skutkującej odpowiednim zwiększeniem (uszczuplonej przez Sejm RP) kwoty przeznaczonej na wydatki bieżące, w tym wynagrodzenia inspektorów pracy Państwowej Inspekcji Pracy – dla umożliwienia wywiązania się Państwowej Inspekcji Pracy z nałożonych zadań. Stosowną poprawkę w tym zakresie w dniu 11 stycznia 2023 r. zgłosili Senatorowie – Jan Filip Libicki oraz Magdalena Kochan odpowiednio – Przewodniczący i Wiceprzewodnicząca Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej. Komisja ta przed rozpatrzeniem ustawy budżetowej przez Senat RP opiniuje część budżetu dotyczącą Państwowej Inspekcji Pracy. 

Obecnie budżetem na 2023 r. zajmie się ponownie Sejm, a przedtem poprawkę opiniować będzie Komisja Finansów Publicznych.

aktualizacja – 19.01.2023 r.

do pobrania:

APEL

uchwała Senatu RP

W Dzienniku Ustaw z 2 stycznia 2023 r. pod poz. 5 opublikowano rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 22 grudnia 2022 r.  zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy. 

Znowelizowany przepis przewiduje, że przedmiotowe stawki nie mogą być wyższe niż:

1) dla samochodu osobowego:

1. a) o pojemności skokowej silnika do 900 cm3 – 0,89 zł,
2. b) o pojemności skokowej silnika powyżej 900 cm3 – 1,15 zł;

2) dla motocykla – 0,69 zł;

3) dla motoroweru – 0,42 zł.

do pobrania – nowa kilometrówka

Z niepokojem informujemy, że niebawem na Państwową Inspekcję Pracy (o ile nic się nie zmieni) nałożone zostać mogą nowe, uciążliwe (i naszym zdaniem) dalece wykraczające poza postanowienia art. 3 ust. 1 Konwencji Nr 81 MOP obowiązki wymagające od urzędu permanentnego działania w trybie „pilnym”. Na stronie Rządowego Centrum Legislacyjnego opublikowano najnowszy projekt ustawy  o ochronie osób zgłaszających naruszenia prawa czyli tzw. sygnalistów.

Z kronikarskiego obowiązku, decydentom, przypominamy treść art. 3 Konwencji nr 81 MOP dotyczącej inspekcji pracy w przemyśle i handlu. Zgodnie z tym przepisem

1. Do zadań systemu inspekcji pracy będzie należało:

(a) zapewnianie stosowania przepisów prawnych dotyczących warunków pracy i ochrony pracowników przy wykonywaniu ich zawodu, takich jak postanowienia dotyczące czasu pracy, płac, bezpieczeństwa, zdrowia i warunków socjalnych, zatrudnienia dzieci i młodocianych oraz innych spraw z tym związanych, w takim zakresie, w jakim inspektorzy pracy są zobowiązani do zapewnienia stosowania tych postanowień;

(b) dostarczanie informacji i porad technicznych pracodawcom i pracownikom co do najskuteczniejszych sposobów przestrzegania przepisów prawnych;

(c) zwracanie uwagi właściwej władzy na uchybienia lub nadużycia nie unormowane szczegółowo w istniejących przepisach prawnych.

2. Inspektorom pracy mogą być powierzone jakiekolwiek inne obowiązki tylko pod warunkiem, że nie będą przeszkadzać w skutecznym wykonywaniu ich zadań głównych ani w jakikolwiek sposób naruszać autorytetu i bezstronności, potrzebnych inspektorom w stosunkach z pracodawcami i pracownikami.

Aby zapoznać się z istotą problemu – zachęcamy do uważnego zapoznania się z najnowszym projektem ww. ustawy, uzasadnieniem oraz  najnowszymi, krytycznymi  uwagami zgłoszonymi przez Głównego Inspektora Pracy (linki na końcu niniejszej publikacji).

 do pobrania:

projekt ustawy tj. z 20.12.2022 r. – https://www.legislacja.gov.pl/docs//2/12352401/12822867/12822868/dokument594993.pdf

uzasadnienie –  https://www.legislacja.gov.pl/docs//2/12352401/12822867/12822868/dokument594992.pdf

uwagi GIP do tego projektu –  https://www.legislacja.gov.pl/docs//2/12352401/12822867/12822869/dokument596204.pdf

aktualizacja 10.01.2023 r.

najnowszy projekt ustawy z 5.01.2023 r. – projekt ustawy z 5.01.2023 r

pismo MRiPS – pismo MRiPS

Z kronikarskiego obowiązku przypomnijmy, że w rządowym projekcie ustawy budżetowej na 2023 r. (druk sejmowy 2653), w części 12 (plan wydatków PIP) – ujęto zaproponowaną przez Głównego Inspektora Pracy kwotę 481 853 tys. zł  (w poprzednim roku budżetowym było to 405 590 tys. zł). Na wydatki bieżące jednostki budżetowej,  w tym na wynagrodzenia osobowe  przewidziano z tego  461 355 tys. zł. (w roku poprzednim było to 393 932 tys. zł).

Póki co na nic zdają się postulaty kierowane do Parlamentarzystów zarówno przez Kierownictwo Urzędu, Radę Ochrony Pracy przy Sejmie RP, Komisję do Spraw Kontroli Państwowej, jak również organizacje związkowe zrzeszające pracowników Państwowej Inspekcji Pracy, czy też nasze Stowarzyszenie. W dniu 1 grudnia 2022 r. Komisja Finansów Publicznych przyjęła poprawkę do ustawy budżetowej na 2023 r., która po przyjęciu przez Sejm uszczupli procedowany wciąż budżet Państwowej Inspekcji Pracy na 2023 r. o 28,42 mln zł w stosunku do propozycji zaproponowanej przez Głównego Inspektora Pracy.  Drugie czytanie ustawy budżetowej na 2023 r. zaplanowane zostało na posiedzenie Sejmu w dniach 13, 14 grudnia 2022 r.

Stowarzyszenie Inspektorów Pracy Rzeczypospolitej Polskiej chcąc wesprzeć prowadzone na wielu frontach działania występuje z inicjatywą „wyślij maila do Sejmu” – co jak najbardziej odpowiada pryncypiom demokratycznego społeczeństwa obywatelskiego.

Odpowiedz uczciwie na pytanie co TY zrobiłeś w naszej wspólnej sprawie ?  Nie czekaj, daj też coś od siebie…

Zmobilizuj się i wyślij w ciągu najbliższego tygodnia maile do poszczególnych Klubów  i Kół Parlamentarnych, bo to od ich ewentualnych poprawek zgłoszonych w drugim czytaniu zależeć będzie, czy w 2023 r. będziemy mogli być bardziej godnie i sprawiedliwie wynagradzani. Niezbędne dane kontaktowe znajdują się na stronie Sejmu pod linkiem https://www.sejm.gov.pl/Sejm9.nsf/kluby.xsp

Niech każdy napisze co uważa. Wystarczy może jedno zdanie:

„Szanowni Państwo. Proszę o wniesienie w zakresie procedowanej ustawy budżetowej na 2023 r. (druk sejmowy 2653), poprawki mającej na celu zwiększenie budżetu Państwowej Inspekcji Pracy na 2023 r., zgodnie z rekomendacją Rady Ochrony Pracy przy Sejmie RP oraz Komisji do Spraw Kontroli Państwowej.”

Pani Olga Semeniuk – Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rozwoju i Technologii zwróciła się do  Stowarzyszenia Inspektorów Pracy Rzeczypospolitej Polskiej o zaopiniowanie projektu (z daty 14  listopada 2022 r.) ustawy o zasadach nabywania uprawnień do obsługi maszyn i urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych (nr UD240 w Wykazie prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów).

W uzasadnieniu projektu wskazano m.in., że (…) Przedmiotowy projekt ustawy uwzględnia dotychczasowe przepisy § 23–26 ww. rozporządzenia z dnia 20 września 2001 r. oraz przewiduje uzupełninie w zakresie zidentyfikowanych w okresie stosowania tych przepisów braków.

Projekt przewiduje uregulowanie aktem normatywnym rangi ustawy następujących kwestii:

1) wymagania w stosunku do osób obsługujących maszyny i urządzenia techniczne wykorzystywane do robót ziemnych, budowlanych i drogowych;

2) zasady nabywania kwalifikacji do obsługi maszyn i urządzeń technicznych i prowadzenia szkoleń w tym zakresie;

3) zasady sprawdzania kwalifikacji i potwierdzania uprawnień do obsługi maszyn i urządzeń technicznych;

4) obowiązki związane z prowadzeniem wykazu uprawnień do obsługi maszyn i urządzeń technicznych. 

W przepisach przejściowych wskazano, że dotychczas wydane uprawnienia m.in. w formie książki operatora maszyn roboczych z wpisem określającym zakres obsługiwanych maszyn lub urządzeń technicznych uzyskane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zachowują ważność w zakresie i na okres na jaki zostały wydane (art. 37 ustawy).

Wszystkich zainteresowanych zapraszamy  do lektury zamieszczonego na końcu niniejszego artykułu projektu oraz uzasadnienia. Zachęcamy też do przekazywania do 10 grudnia 2022 r. swoich opinii lub uwag odnoszących się do załączonego projektu, najlepiej drogą mailową na adres zarzad@siprp.pl, albo używając formularza kontaktowego zamieszczonego na naszej stronie internetowej.

do pobrania

PROJEKT – https://legislacja.rcl.gov.pl/docs//2/12366453/12930416/12930417/dokument587739.pdf

załącznik – https://legislacja.rcl.gov.pl/docs//2/12366453/12930416/12930417/dokument587742.pdf

UZASADNIENIE – https://legislacja.rcl.gov.pl/docs//2/12366453/12930416/12930417/dokument587741.pdf

PISMO – https://legislacja.rcl.gov.pl/docs//2/12366453/12930416/12930418/dokument587747.pdf

W rządowym projekcie ustawy budżetowej na 2023 r. (druk sejmowy 2653), w części 12 (plan wydatków PIP) – ujęto zaproponowaną przez Głównego Inspektora Pracy kwotę 481 853 tys. zł  (w poprzednim roku budżetowym było to 405 590 tys. zł). Na wydatki bieżące jednostki budżetowej,  a więc m.in. na wynagrodzenia osobowe  przewidziano z tego kwotę 461 355 tys. zł. (w roku poprzednim było to 393 932 tys. zł).

Zaplanowany został wzrost funduszu wynagrodzeń o 15,8 % pomimo, że (co do zasady) w planowanym budżecie państwa na 2023 r. w państwowej sferze budżetowej przyjęto wzrost wynagrodzeń na poziomie 7,8 %.

W dniu 7 października 2022 r. Sejm większością głosów skierował projekt ustawy budżetowej do Komisji Finansów Publicznych z zaleceniem przedstawienia sprawozdania do 2 grudnia 2022 r. Zanim jednak Komisja ta przedstawia Sejmowi sprawozdanie, projekt ten w części dotyczącej Państwowej Inspekcji Pracy opiniuje Rada Ochrony Pracy oraz Komisja do Spraw Kontroli Państwowej. Informujemy, że Rada Ochrony Pracy w dniu 18 października 2022 r., a Komisja do Spraw Kontroli Państwowej w dniu 25 października 2022 r. wyraziły pozytywne opinie o projekcie budżetu PIP na 2023 r. Opinia Komisji do Spraw Kontroli Państwowej w sprawie budżetu PIP  na 2023 r. ma zostać przedstawiona Komisji Finansów Publicznych na posiedzeniu w dniu 15 listopada 2022 r.

—

Ponieważ jak co roku miejscem gdzie zapadną (prawie ostateczne) decyzje co wysokości budżetu PIP będzie sejmowa  Komisja Finansów Publicznych, jak co roku apelujemy o zaangażowanie się w aktywny lobbing, by tym samym aktywnie wesprzeć Głównego Inspektora Pracy w staraniach o zatwierdzenie zaproponowanego budżetu Państwowej Inspekcji Pracy. W perspektywie pozwoli to na stopniowe odwracanie skutków bezprecedensowego dobrowolnego zrzeczenia się podwyżek wynagrodzeń dla pracowników PIP  w czasach słusznie minionych oraz  zapewnienie godnych wynagrodzeń dla realizujących z roku na rok szerszy zakres zadań pracowników PIP.  Apel SIPRP do pobrania na końcu publikacji.

Wysokość zarobków inspektora pracy wykonującego czynności kontrolne w pojedynkę, w coraz bardziej złożonym otoczeniu zewnętrznym jest ciągle znacząco mniejsza od wysokości zarobków kontrolera Najwyższej Izby Kontroli, pomimo że zarówno PIP, jak i NIK to organy kontroli państwowej podlegają Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej, i podobnie pełnią służbę na rzecz Państwa Polskiego oraz jego obywateli. Wspomnieć należy przy tym, iż statystyczna średnia wynagrodzeń w Państwowej Inspekcji Pracy nie odzwierciedla wysokości wynagrodzenia większości „terenowych” pracowników PIP, a możliwość podjęcia dodatkowego zatrudnienia przez pracownika Państwowej Inspekcji Pracy jest drastycznie ograniczona zarówno przez przepisy prawa stanowionego, jak i praktykę stosowaną wewnątrz Inspekcji. Z ustawy o PIP wynika, że odpowiednie i godne wynagradzanie pracownika PIP jest zobowiązaniem Państwa. Z tym ustawowym zobowiązaniem Państwa związana jest profilaktyka antykorupcyjna, której wyrazem jest godziwe wynagrodzenie urzędnika podejmującego decyzje w ważnych dla obywateli sprawach.

Wierzymy w celowość i słuszność naszej drogi i społecznego zaangażowania i z dystansem odnosimy się do napotykanych trudności, ale także aktów niezrozumienia, niechęci czy wręcz wrogości niektórych osób wobec Zarządu SIPRP za działalność Stowarzyszenia realizowaną na rzecz inspektorów pracy. Solidarność – miejmy nadzieję – ciągle jest wspólną naszą wartością, do której wszyscy mamy prawo.

do pobrania  –   Apel SIPRP

Z okazji Narodowego Święta Niepodległości życzymy wszystkim Koleżankom i Kolegom inspektorom pracy radości na co dzień, a także wielu sukcesów oraz satysfakcji w służbie dla Rzeczypospolitej i jej obywateli

Zarząd Główny SIPRP

Myśmy się porywali „z motyką na słońce”,

dmuchali przeciwko wichurze nieufności,

pogardy dla tych, co się ważą na takie szalone czyny.

Józef Piłsudski, 29 marca 1916

Stowarzyszenie Inspektorów Pracy Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach konsultacji publicznych, przeanalizowało projekt rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu niektórych prac z zakresu gospodarki leśnej (nr 419 w wykazie prac legislacyjnych Ministra Klimatu i Środowiska) i zgłosiło uwagi do §3 pkt 2 , §12, §25 i §28 – wnosząc o ich uwzględnienie.

Czytelników strony zachęcamy do zapoznania się z projektem ww. rozporządzenia oraz uwagami jakie zostały wniesione przez SIPRP.

do pobrania

Projekt rozp. ws. BHP gospodarki leśnej

Opinia SIPRP (uwagi)

Tabela uwag SIPRP

Na posiedzeniu w dniu 25 października 2022 r. Komisja do Spraw Petycji rozpatrzyła petycję Stowarzyszenia Inspektorów Pracy Rzeczypospolitej Polskiej  w sprawie uchylenia w art. 24 ust.  3-7 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz.U. z 2019 r. poz. 1251 ze zm.) (BKSP-144-IX-626/22). Petycję przedstawił Poseł Robert Warwas. W imieniu Państwowej Inspekcji Pracy poparcie dla tej inicjatywy wyraziła Pani Małgorzata Dziemińska  – Zastępca Głównego Inspektora Pracy postulując dodatkowo, by poszło to w parze z jednoznacznym wyłączeniem  Państwowej Inspekcji Pracy ze stosowania przepisów Prawo Przedsiębiorców poprzez odpowiednią modyfikację art. 65 tej ustawy.

Następnie Pan Krzysztof Pater –  doradca Komisji, a po nim poseł sprawozdawca także opowiedzieli się za podjęciem stosownej inicjatywy ustawodawczej. Przy braku głosów odmiennych Komisja przychyliła się do tych rekomendacji.

Mamy nadzieję, że przy życzliwym wsparciu ze strony Głównego Inspektora Pracy oraz Komisji Sejmowych niebawem dojdzie do wprowadzenia w życie postulowanego przez SIPRP zniesienia upoważnień do kontroli przedsiębiorców.

Niniejszym wyrażamy podziękowanie zarówno Kierownictwu Państwowej Inspekcji Pracy, jak i Wysokiej Komisji  za poparcie tej petycji SIPRP.

Wszystkich zainteresowanych prezentowanymi w dyskusji argumentami odsyłamy do transmisji (od godz. 14.35), do której link zamieszczamy na końcu niniejszej publikacji.

https://www.sejm.gov.pl/Sejm9.nsf/transmisje.xsp?unid=474B0A662CBDF502C12588E0004954C5#

Z kronikarskiego obowiązku informujemy, iż w konsultacjach społecznych  znajduje się zamieszczony na stronie Rządowego Centrum Legislacyjnego (RCL) projekt rozporządzenia Ministra Infrastruktury zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (projekt z dnia 11 października 2022 r). 

Ze względu na wzrastające koszty eksploatacji pojazdów, spowodowane m.in. wzrastającymi cenami paliwa, do Ministerstwa Infrastruktury były kierowane liczne petycje i monity, dotyczące konieczności podwyższenia maksymalnych stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdów niebędących własnością pracodawcy, używanych do celów służbowych.

Projekt rozporządzenia przewiduje zmianę brzmienia § 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. poz. 271, z późn. zm.), poprzez zmianę wysokości stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, według których pracodawca pokrywa koszty używania pojazdów prywatnych używanych przez pracowników do celów służbowych.

Nowelizowany przepis w swoim obecnym brzmieniu przewiduje, że przedmiotowe

stawki nie mogą być wyższe niż:

1) dla samochodu osobowego:

1. a) o pojemności skokowej silnika do 900 cm3 – 0,5214 zł,
2. b) o pojemności skokowej silnika powyżej 900 cm3 – 0,8358 zł;

2) dla motocykla – 0,2302 zł;

3) dla motoroweru – 0,1382 zł.

Projektowana zmiana przewiduje, że maksymalna wysokość powyższych stawek

będzie wynosić:

1) dla samochodu osobowego:

1. a) o pojemności skokowej silnika do 900 cm3 – 0,89 zł,
2. b) o pojemności skokowej silnika powyżej 900 cm3 – 1,038 zł;

2) dla motocykla – 0,69 zł;

3) dla motoroweru – 0,42 zł.

Proponuje się, aby projektowane rozporządzenie weszło w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu ogłoszenia. W opinii projektodawcy taki termin wejścia w życie projektowanego rozporządzenia ułatwi zarówno rozliczanie należnych ryczałtów przez pracowników, którym taki ryczałt będzie przysługiwał jak i przez pracodawców, którzy będą taki ryczałt wypłacać pracownikom.

projekt rozporządzenia – https://legislacja.rcl.gov.pl/docs//521/12365200/12919558/12919559/dokument580664.pdf

uzasadnienie – https://legislacja.rcl.gov.pl/docs//521/12365200/12919558/12919559/dokument580666.pdf